செவிக்குணவு

பீகாரில்
காங்கிரஸ்
காலி.
எடியூரப்பா
ஆட்டம்.
ரோசைய்யா
வீட்டுக்கு.
ராசாவுக்குப்
பின்னாடி
ராணியா?
உணவு
இடைவேளையில்
மென்று
கொண்டிருக்கிறார்கள்
தேசத்தின்
ஆரோக்கியத்தை.

மரணத்திற்கு முன்பான

விதிகளுக்கு
உட்பட்டு
வாழ்வதெனும்
விதியைக்
கடைபிடித்தால்
சில
விதிவிலக்குகள்
சாத்தியம்.
பழகிய பாதையில்
நடந்தால்
சேருமிடம்
உத்திரவாதம்.
பழையன
பழகினால்
காயங்கள்
தவிர்க்கலாம்.
மரணத்திற்கு
முன்பான
நொடியில்
சுழித்து
மேலெழும்பும்
கேள்விக்கு
பதிலற்று
மரித்துப்
போகலாம்.

கொஞ்சம் இளைப்பாறிக் கொள்ள

விளையாட்டுக்களால்
கரை புரண்டு
ஓட வேண்டிய
குழந்தைகளின்
மாலைப் பொழுதுகள்
வீட்டுப் பாடங்களால்
தேங்கி நாறுகின்றன.

******************

எல்லாருக்கும்
பிடித்தவனாய்
இருக்கும்
முயற்சியில்
என்னையே
பிடிக்காமல்
போனது.

*****************

அவிழ்த்து
வைத்த
ஊஞ்சல்
ஆடிக்
கொண்டிருக்கிறது
மனசுக்குள்.

*****************

அலுவலகத்தில் அம்மா

ஒவ்வொரு
தொலைபேசி
அழைப்பிற்கும்
சுரக்கின்றன
மார்புகள்.

*******************

பள்ளிக்கு
அனுப்பிய
குழந்தையின்
ஞாபகத்தில்
சோறிடுகிறாள்
அலுவலக
ஜன்னலில்
துள்ளி
விளையாடும்
அணிலுக்கு.

******************

ஞாயிறு
வரை
பொறுத்திரு
கண்ணே.
முத்த மழை
பொழிந்து
கொள்ளலாம்.

ஒன்று , இரண்டு , மூன்று

குல்மொஹர்
உதிர்க்கும்
தீத்துளிகளில்
குளிர்காய்ந்து
கொண்டிருக்கிறது
தகிக்கும்
என் காதல்.


வேட்டையாடிய
மிருகத்தின்
பக்கத்தில்
நின்று
புகைப்படம்
எடுத்துக்
கொள்பவனை
நினைவூட்டுகிறாய்
என்று
சொல்லிப் போனான்
வென்ற காதலை
மணமுடித்த
அன்று.



சுவரிலிட்ட
குழந்தையின்
கிறுக்கல்களில்
தேடினால்
கிடைக்கக் கூடும்
கடவுளின்
கையொப்பம்.

காத்திருப்பு

நிலவு
பின்தொடர்வதாய்ச்
சொல்லி
கைகளை
இறுகப் பற்றி
இழுத்துப் போகும்
என் மகளின்
முதல் கவிதைக்காய்
காத்திருக்கின்றன
நான்
எழுதிய கவிதைகள்
அனைத்தும்.

கனவும் , கனவும்

இரவு
தன்
சிறகுகளை
மடித்துக்
கொண்டிருந்த
விடியலில்
கனவு காண்பதாக
கனவொன்று
கண்டேன்.
கனவில்
வந்த
நான்
கனவு
கண்ட
என்னைப்
போலில்லை
என்ற
பதட்டத்தில்
கனவு
உதறி
துயில்
கலைந்தேன்.

மேலும் சில

வெள்ளமெனப்
பெருகும்
குறுஞ்
செய்திகளில்
தேடிக்
கொண்டிருக்கிறேன்
நீ
சொல்லாமல்
விட்ட
ஒரு
செய்தியை.

*************************

கைமறதியாய்
வைத்த
மூக்குக்
கண்ணாடியைத்
தேடும்
முதியவரைப்
போல்
உள்ளுக்குள்
அலைகிறது
ஒரு
கவிதை.

************************

பாலத்தினடியில்
தவித்து
நிற்கும்
நதியின்
விசும்பலில்
உறைகிறது
ஒரு
வரலாற்றுத்
துக்கம்.

************************

சாணை
தீட்டி
தீட்டி
நீ
பிரயோகித்த
வார்த்தைதகளால்
தாக்குண்டு
வீழ்கிறது
நமக்கான
சம்பாஷணை.

கொஞ்சம் கவிதைகள்

வனம் புகும்
ஆசைக்கான
திரி தூண்டல்
ஓர் ஓக் மரத்தின்
காற்றுக்கான
எதிர்வினையின்
போது
நிகழ்ந்திருக்கலாம்.

*********************

பூனை
தடம் பதிக்கும்
மெல்லொலி
கேட்டு
கண்
விழிக்கிறதென் கனவு.

**********************

தயவு செய்து
நிறுத்துங்கள்
நிரம்பி
வழிகிறதென்
கோப்பை.

எசப்பாட்டு

படுகொலை
செய்யப்பட்ட
மரங்களின்
சமாதிகளின்
மீதேறி
புகை கக்கி
விரையும்
நம்மையும்
மன்னிக்கிறது
இயற்கையின்
பெருங்கருணை.

நதியெனப்படுவது
குடிக்க
குளிக்க
பயிர் செழிக்க
என்பது மருவி
கழிவுநீர்
கலக்க
என்பதாய்..

கடலிலிருந்து
மீனவனை
விரட்ட
ஒரு திட்டம்.
மலையிலிருந்து
பழங்குடியினனை
விரட்ட
ஒரு திட்டம்.
அரசு
ஐந்தாண்டு
திட்டமிடட்டும்.
நாம்
மாறுதலுக்கு
அம்பானியை
பிரதமராகவும்
டாட்டாவை
ஜனாதிபதியாகவும்
ஆக்கி
அழகுபார்க்க
திட்டமிடுவோம்
அரசு சார்பில்.

சிகப்பு
வெள்ளை
பச்சை
கருப்பு
மஞ்சள்
காவி
நீலம்
கட்சிக்
கொடிகள்
தீற்றிக்
கொண்டபின்
எல்லா
வர்ணங்களும்
ஒன்றுதானோ?

வர்ண பேதம்

தவறுவதில்லை.
ஏழுமலையானுக்கு
லட்டு.
பழனியாண்டவனுக்கு
பஞ்சாமிர்தம்.
குழலூதுபவனுக்கு
வெண்ணெய்யும்,சீடையும்.
ஆற்றங்கரை நேசனுக்கு
கொலுக்கட்டை.
கருவேலமரக்
காட்டில்
மீசை முறுக்கி
அரிவாள்
தூக்கினவருக்கு
கண்ணில்
காட்டவேயில்லை
கள் கலயம்
கொஞ்சம்
சுருட்டுகள்
நீர் தெளிக்க
தலை
சிலுப்பும்
ஒரு கிடா.

ஒரு கப் zen

வாள் வித்தை
பயில
வந்தவரிடம்
தேநீர்
ஆற்றச்
சொன்னதாய்
ஒரு Zen.

கிழிபடாமல்
நீளமாய்
தேநீர்
ஆற்றும்
கடைகாரருக்கு
அந்த zen
குறித்த
அபிப்ராயம்
யாதாயிருக்கும்
என்ற
சிந்தனையோடு
ஆரம்பமாகிறதென்
நாள்.

மற்றுமொரு செய்தி

குழல்
பறக்க
மின்மினிகளை
துரத்திக் கொண்டு
ஓடுபவளின்
உள்ளங்கை
வெதுவெதுப்பில்
பதுங்கிகொள்ள
நட்சத்திரங்கள்
விருப்பம்
தெரிவித்திருப்பதாய்
செய்தியொன்று
வந்தது
நேற்றைய
கனவில்.

சேர்ந்திசை

எவரோ
எழுதிய
இசைக்
குறியீடுகளுக்கு
உயிர்
கொடுக்கும்
இசை நடத்துனரின்
கையிலிருக்கும்
மந்திரக்கோல்
போல்
இடவலமாய்
அசைந்து
கொண்டிருக்கிறது
மூங்கில் மரங்கள்.

மறதி

எதிர்
ஜன்னலில்
விரையும்
முகங்களைப்
போல்
ஞாபக
விளிம்பிலிருந்து
நழுவுகின்றன
நேற்றைய
கனவில்
கேட்ட
இசையின்
வடிவங்கள்.

துயருறும் இசை

விரல்களின்
ஸ்பர்சம்
மறந்து
தூசிபடர்ந்த
பியானோவின்
மெளன
விசும்பல்
கேட்டு
வந்தமர்ந்த
வண்ணத்துப்பூச்சியின்
காலடிதடத்தைப்
பற்றிக்கொண்டு
மேலெழும்புகிறது
மெலிதான
சங்கீதம்.

மின் மினிகள்

அறை
நிரம்பி
வழிகிறது
பரிசு
பொருட்களால்.
ஐந்து
புகைப்பட சட்டங்கள்.
நான்கு
சுவர்க்கடிகாரங்கள்.
மூன்று
தேநீர்க்கோப்பை
தொகுதிகள்.
இரண்டு
இரவு விளக்குகள்.
ஒரு
குடிநீர் வடிகட்டி.
இன்ன பிற
பொருட்குவியலின்
நடுவே
காணக்
கிடைக்கவில்லை
குழந்தையின்
புன்னகையையொத்த
ஒரு புத்தகம்.

உனக்கும் அமிழ்தென்று பெயரா ?

நீ
உன் பெயரை
சொல்லியிருக்கலாம்.
அதன்
காலடித்தடம்
என் மனசுக்குள்
பதியாமல் கூட
போயிருக்கலாம்.
சொல்லாததால்
ஆங்கில
திரைப்படத்தின்
இறுதியில்
திரையில்
ஓடும்
பெயர்களைப் போல்
ஓடுகின்றன
மனசுக்குள்
உனை
அழைப்பதற்கான
பெயர்கள்.

வளர்ப்பு

சங்கிலியில்
பிணைத்து
ஆட்களை
இழுத்துக்கொண்டு
ஓடும்
உயர் ஜாதி நாய்களை
வளர்த்ததில்லை.
அடுப்பில்
கொதிக்கும்
மீன் வாசத்துக்காய்
கால்களை
சுற்றிவரும்
பூனைகளை
வளர்த்ததில்லை.
சமுத்திரக்
கனவுகளுடன்
கண்ணாடித் தொட்டியில்
நீந்திக்கொண்டிருக்கும்
தங்க மீன்களை
வளர்த்ததில்லை.
ஆகாயம் நோக்கி
வீசியெறிந்தும்
வட்டமிட்டு
கீழிறிங்கி
தோளில் அமரும்
புறாக்களை
வளர்த்ததில்லை.
இழந்த ஆகாயத்தை
கூண்டுக்குள் தேடி
பரிதவிக்கும்
காதற்கிளிகளை
வளர்த்ததில்லை.
எனினும்
வளர்கிறது
ஒரு மிருகம்
மனசுக்குள்.

காதல் கொடி ஏற்றி

நீருள்
மூழ்க
மறுக்கும்
பலூன்
போல்
திமிறிக்
கொண்டு
கிளம்புகின்றன
நம்
காதல்
ஞாபகங்கள்
நம்
மகளின்
திருமணநிகழ்ச்சி
நிரல்களில்
ஒன்றாய்.