நீருள்
மூழ்க
மறுக்கும்
பலூன்
போல்
திமிறிக்
கொண்டு
கிளம்புகின்றன
நம்
காதல்
ஞாபகங்கள்
நம்
மகளின்
திருமணநிகழ்ச்சி
நிரல்களில்
ஒன்றாய்.
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
![]()
சுடர்மிகு அறிவு தா
பின்பற்றுபவர்கள்
Feedjit
வலைப்பதிவு காப்பகம்
-
▼
2010
(127)
- ► செப்டம்பர் (5)
-
▼
மே
(40)
- வர்ண பேதம்
- ஒரு கப் zen
- மற்றுமொரு செய்தி
- முடிவல்ல ஆரம்பம்
- Chetanbhagat
- சேர்ந்திசை
- மறதி
- துயருறும் இசை
- மின் மினிகள்
- உனக்கும் அமிழ்தென்று பெயரா ?
- வளர்ப்பு
- T200
- காதல் கொடி ஏற்றி
- அற்புத விளக்கு
- உணர்தலின் வாசல்
- விரும்பிப் பார்த்தது
- பிடிமானம்
- கண்மணி.....
- அட்சயத் திரிதை
- அலைபேசி வழி மரணம்
- எழுச்சியும் வீழ்ச்சியும்
- ஒரு வேண்டுகோள்
- கடவுளைத் தேடி வந்தவள்
- ஒரு கத்துக்குட்டியின் சமையல் குறிப்பு
- நினைவுக் குறிப்புகள்
- இன்னமும் தீரவில்லை
- பூக்களைக் கேட்டுப் பார்
- பொருள் வயிற் பிரிவு
- யுத்தம் பழகு
- வைரமாய் ஒரு வார்த்தை
- மீண்டும் ஒரு
- ஒரு கையசைப்பு
- மாலை நேரத்து மயக்கம்
- வளர்க இந்தியா
- 60X40
- ஹிந்தி நஹி மாலும்
- கடவுளின் புத்திரர்கள்
- புதிரின் ரகசியக் குறியீடுகள்
- அசந்தர்ப்பம்
- தரிசனம்
என்னைப் பற்றி
லேபிள்கள்
- ஆதங்கம் (5)
- இசை (1)
- இயக்குனர் (1)
- எச்சரிக்கை (2)
- கதம்பம் (1)
- கவலை (1)
- கவிதை (63)
- குழந்தைகள் (1)
- குறும்படம் (1)
- கேள்விகள் (1)
- கோபம் (4)
- சலிப்பு (1)
- சிபார்சு (3)
- சிபாரிசு (1)
- சிறுகதை (6)
- சினிமா (9)
- செய்தி (2)
- செய்திகள் (2)
- தீர்ப்பு (1)
- தொடர்பதிவு (1)
- பத்துப் பாட்டு (1)
- புத்தகம் (11)
- பொது (15)
- மனிதம் (2)
- விருது (2)
- kOpam (1)
6 கருத்துகள்:
wareh wah .
புது(மை)க் கவிதை...
நன்றி பத்மா.
நன்றி இர்ஷாத். நிறைய
எழுதுங்கள் இர்ஷாத்.
வாவ்! நல்லா இருக்கு..
காதல் வெற்றியை.....இப்பிடிச் சொல்லி அசத்துறீங்களே மது !
திமிறும் உவமை அருமை மது.
கருத்துரையிடுக